Wiele osób ma problem z odniesieniem sukcesu w biznesie i w pracy z jednej, kluczowej przyczyny. Problem z tym, aby żyć zgodnie ze swoim
powołaniem, i realizować swoją misję, ma podobną przyczynę. Ja również muszę przezwyciężać w sobie wskazane niżej wady. Dlatego mogę o tym
śmiało, szczerze i mocno pisać, nie wywyższając się, bo piszę z doświadczenia.
1.Przyczyną wskazanych wyżej trudności jest duża wrażliwość charakteru, przez którą popada się w nastroje, a zachowaniem sterują emocje. Tymczasem należałoby zamiast tego kierować się tym, co słuszne, dobre, prawe, mądre - a następnie wziąć się za robotę i działać, niezależnie od chwilowych nastrojów. Kluczowe pytanie to: „co jest słuszne w tej sytuacji?”.
Oznacza to oddanie władzy nad swoim życiem wyższej części duchowej swojego ja (związanej z sumieniem), zamiast części zmysłowej (zwierzęcej), która zawsze robi to, co do niczego dobrego nas nie prowadzi.
2.Przyczyna powyższa jest często połączona z koncentracją na sobie i na własnych uczuciach, zamiast jedynie słusznej koncentracji na innych ludziach i ICH uczuciach . . . Dzięki koncentracji na innych ludziach zaczynamy - realizując swoją pasję - służyć innym, zamiast tylko sobie, poprzez określone produkty i usługi, i tego właśnie naturalnym i słusznym efektem są pieniądze.
3.Obie powyższe przyczyny występują często w połączeniu z usposobieniem wobec reszty świata, od której oczekuje się, że powinna nam służyć i pomagać. Brakiem pomocy ze strony reszty świata uzasadnia się własne niepowodzenia i niemożność realizowania w życiu misji i powołania, jakie zostało wyryte w naszych sercach. W teologii nazywa się to zjawisko „pokładaniem zaufania w stworzeniu”, przez co oczekujemy od innych ludzi i od martwych stworzeń tego, czego oczekiwać nie mamy prawa.
Inni nazywają taką postawę roszczeniową. Z historii jednak wiemy, że najwięksi przywódcy i osoby, które odcisnęły na historii świata największy, pozytywny wpływ, cechowały się postawą służebną, a nie roszczeniową.
Uosabiają to choćby sławne słowa: „nie pytaj, co kraj może zrobić dla ciebie, pytaj co ty możesz zrobić dla swojego kraju”.
Tłumacząc to na język biznesu: „nie pytaj, co klienci mogą zrobić dla ciebie - pytaj, co ty możesz zrobić dla swoich klientów”.
4.Wszystkie te postawy łączą się jeszcze z przyczyną numer 1, mordującą dążenia wszystkich ludzi w górę. Przyczyną tą jest STRACH.
Możemy się obawiać wielu rzeczy: wystąpień publicznych, krytyki i opinii innych, śmierci, niepowodzeń, kary, bankructwa, ryzyka, urzędów, komplikacji, nieprzyjemności… Ostatecznie to sprawia, że stoimy w miejscu. Bardzo często strach jest ułudą, urojeniem i kłamstwem. A przede wszystkim jest mordercą naszych pasji, misji, talentów i powołania. Należy więc strach przezwyciężać.
5.Plan działania dla nas wszystkich, ludzi posiadających wady, ale dążących w górę, jest następujący:
1) Nie użalać się nad sobą. Nie wymawiać się czynnikami zewnętrznymi. Robić swoje, jak najwięksi przywódcy.
2) Nie koncentrować się na swoich nastrojach. Starać się poznać potrzeby, pragnienia i problemy innych ludzi. Zaspokoić ich poprzez produkty lub usługi starając się uczynić je najlepszymi na świecie.
3) Mieć świadomość, że jeśli będziemy działali skutecznie, wyróżnimy się spośród tłumu i będziemy krytykowani. Potraktować to jako pozytywne zjawisko świadczące o tym, że budzimy jakiekolwiek emocje (jest to lepsze niż wzbudzanie bezpłodnej obojętności).
4) Nie oczekiwać od świata czegokolwiek. Potraktować siebie samego jako nieskończonego dłużnika tego świata i innych ludzi. Zatem należy potraktować swoje życie jako służbę, misję niesienia pomocy innym (patrz punkt 2). Przez to nic nas nie rozczarowuje. Odwrotnie: wszystko pozytywnie nas zaskakuje, bo nie mamy oczekiwań i czujemy, jakby wszystko niezasłużenie spadało nam z nieba.
5) Nie bać się, lecz odważnie kroczyć naprzód, bo czas leci, a jesteśmy tu tylko na chwilę. Jeśli chcesz wypowiedzieć się na ten temat
i podzielić swoimi przemyśleniami, zapraszam
Autor: Piotr Michalak
Źródło: blog Strategie Rozwoju
